home_hover home mail_hover mail-small_hover mail-small mail activities_hover activities cancel check_hover check chevron clock close_hover close comment days edit_hover edit-small edit external_hover external facebook_hover facebook information_hover information link_hover link logout_hover logout mute_hover mute pause_hover pause plus radiocheck report_hover report reporters_hover reporters search share-bottom share-right sponsors_hover sponsors supporters_hover supporters-small supporters tag-right_hover tag-right updates_hover updates user_hover user volume playbutton
Edukans Actieplatform
SlotNog een paar uur te gaan voordat ik het laatste stukje van de route Mangochi-Drenthe ga afleggen. Tijd om even nog een persoonlijk blogj...

Slot

Slot
Nog een paar uur te gaan voordat ik het laatste stukje van de route Mangochi-Drenthe ga afleggen. Tijd om even nog een persoonlijk blogje te schrijven en daarmee mijn actiepagina van 2019 af te kunnen sluiten. 
 Omdat er in Wenen een tussenlanding was en mijn zoon daar sinds een jaar of wat  woont, ben ik  uitgestapt en probeer hier nu even mijn draai te vinden. Dat valt nog niet mee. 
Gisteren hebben we samen een tentoonstelling bezocht over het Rode Wenen van voor de oorlog. De socialisten waren aan het roer en met een enorme inzet en meetbaar resultaat werd er werk gemaakt van de verheffing van het volk. Er kwam een nieuwe aanpak van onderwijs, van gezondheidszorg, van woningbouw, de arbeidsverdeling werd verbeterd en voor ieder was er tijd en geld voor sport, spel en studie. Onwillekeurig gingen mijn gedachten terug naar Malawi. Iets van dit alles zou daar al zo’n enorm verschil kunnen maken. Maar het beeld van de grote groep zwijgende, zittende en starende mensen voor de tent van het wereldvoedselprogramma in Chikwawa kwam bij me terug en geeft weinig hoop voor de aanwezigheid van het nodige elan. Als verklaring hiervoor is er in de loop van de tijd al zoveel langs gegaan maar afgelopen week hoorde ik van een kenner van en in Malawi een nieuwe: door de vaak ontoereikende maar altijd eenzijdige voeding zouden bepaalde delen van de hersenstam zich minder goed ontwikkelen waardoor functies als plannen, organiseren, zelfstarten en ondernemingszin maar heel beperkt uit de verf komen.  Dit ga ik thuis eens nazoeken. En in een flits - aan mijn voeding mankeert niks- ben ik in gedachten al bezig met een groente- en fruitprogramma op de scholen als noodzakelijke bodem onder de activerende didactiek en de training van schoolleiders. Want…ik zeg … expliciet…het kan niet zo blijven. En ….ik denk ….impliciet…het moet daar net als bij ons.  Zo moeilijk om dat automatisme bij mezelf me steeds weer bewust te maken en een halt toe te roepen!  Niet dat dat alleen maar slecht is. Want het is absoluut waar, het kan in Malawi niet zo blijven. Alleen al ethisch omdat er geen enkele rechtvaardiging is voor de ongelijke verdeling op onze planeet! In dat verband: Onbegrijpelijk dat wij het nog steeds laten gebeuren dat bedrijven via banken ( bedrijven waar wij bij kopen en banken waar wij klant van zijn) hun winsten in Malawi laten wegvloeien naar belastingparadijzen zoals Nederland, waardoor dit straatarme land meer geld misloopt dan dat het via ontwikkelingsgelden krijgt toegestopt. Dat mag niet zo blijven en het kan –praktisch- ook niet zo blijven dat de bevolkingsgroei steil omhoog loopt en de voedselproduktie even steil afneemt. Langs welke catastrophe laten we dat zich dan ‘’vanzelf’’ oplossen?
Maar moet het daar dan net als bij ons?  Ik las dat er in Malawi drie klinisch psychologen zijn en dat er geen woord is voor depressie en al helemaal niet voor burnout.  ‘’Jij bent dus ben ik’’  is heel anders dan ‘’ik denk dus ik ben’’. Geen curlingouders daar die hun prinsjes en prinsesjes zo hoog mogelijk in de ranking willen zien maar wel een gemeenschap die voorziet in een basale geborgenheid en zorg. Geen amechtig volgen van hypes, geen getetter en geschetter op sociale media maar volop tijd voor een beschouwende stilte die doet  denken aan het ‘’schemeren’’ dat mijn grootouders  deden. Prioriteit voor  samen plezier maken en gein hebben en af en toe onder de sterrenhemel een gesprek dat dieper gaat dan 146 tekens en het wisselen van vaantjes.
Het world teacherprogramma is erkende scholing voor nederlandse onderwijsmensen. Daar zitten onderwijskundige aspecten in, persoonlijke maar zeker ook culturele. En dat laatste is broodnodig denk ik. We hebben mensen nodig die onze cultuur kunnen schouwen en gids kunnen zijn in de nodige bijsturing als we niet tot de borderline samenleving willen vervallen zoals veel deskundigen die zien komen of al menen aan te treffen. 
Voor die bijsturing biedt Afrika ons zoveel wijsheid, spirituele  rijkdom en ervaring!! Het is te hopen dat we die in onze van onze spullen ontdane en lege koffers hebben meegenomen, dat we die in ons laten doorwerken  en weten uit te delen. Dan kunnen  we nog dankbaarder terugkijken naar deze unieke reis en deze unieke levenservaring.
Dank allereerste lieve mensen, collega’s, kinderen in Mangochi. Jullie ogen raakten ons hart. 
Dank  arm, dapper, hartelijk en warm Malawi. Je geuren, je wolken, je bergen ..ons second home!
Dank Moffat en Paul en de andere collega’s van EEDF daar ter plaatse voor jullie ondersteuning.
Dank Edukans voor kans en organisatie.
Dank lieve groep voor twee weken zo samenleven en samenwerken zoals je zou willen dat het altijd is tussen mensen.
Dank Aukje en Tessa voor de ruimte voor ieders eigenheid en voor de humorvolle wrijving die zorgt voor onze glanzende samenwerking en kameraadschap.
En dank lieve lezers, reageerders en sponsors voor jullie betrokkenheid en meeleven. 
We zijn weer terug. Maar niet bij af. 

Bert Vastenburg

         
  

Media bij bericht (1)

Reacties (9)

  • 15 uur geleden
    Welkom terug Bert! Wat een dilemma’s.... ze zullen altijd blijven. Maar zoals wij allemaal weten, met de woorden van Aukje; niets doen is geen optie. Liefs, Marlies

    Reactie rapporteren

  • 15 uur geleden
    Dank Bert voor je mooie en treffende verhalen. Welkom thuis. x

    Reactie rapporteren

  • 15 uur geleden
    Oh Bert, ik voel met je mee! Zo machteloos, zo oneerlijk. Wij moeten ons draai hier vinden, wij wonen hier. Vanuit hier dragen we ons steentje aan de kathedraal bij, vergeet dat nooit! Lieve Bert, jouw woorden zijn treffend en prachtig! Hartelijke groet, Caroline

    Reactie rapporteren

  • 15 uur geleden
    Bedankt voor alle verhalen en dat ik via jullie inzet en enthousiasme een kijkje heb mogen nemen in Malawi. Een land waar ik niets van wist. Ik hoop dat door de inzet van hulporganisaties het leven daar iets zal verbeteren.

    Reactie rapporteren

  • 15 uur geleden
    Wat een prachtig verslag. Zo mooi beschreven, zo 'raak', zozeer 'raak' dat het ook raakt. Iets van onmacht zit erin, maar onmacht zal een mens / ons toch niet verlammen!!! Dank dat ik mocht meelezen!

    Reactie rapporteren

  • 15 uur geleden
    Bert, prachtig! En zo raak ...

    Reactie rapporteren

  • 15 uur geleden
    Heel hartelijk bedankt voor de mooie verslagen die je met je volgers wilde delen. Prachtig beschreven. Dank je wel, Bert. Veel groeten, Maria

    Reactie rapporteren

  • 15 uur geleden
    Dankjewel voor het meelezen Bert. Ik heb je gevolgd. En volgens mij is het waar hé? ... 'je bestemming is nooit een plek, maar een nieuwe manier om naar dingen te kijken'... Fijne hereniging gewenst met je dierbaren! Hartelijke groet, Diny Dozeman

    Reactie rapporteren

  • 15 uur geleden
    Beste Bert, prachtige laatste woorden. Je zal vast even tijd nodig hebben om weer te aarden. Maar ik lees tussen de regels ook een 'wordt vervolgd', mooi...!

    Reactie rapporteren

Reactie plaatsen